|
BAZI KANUNLARDA VE 375 SAYILI KANUN HÜKMÜNDE
KARARNAMEDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN
|
Kanun No. 7553
|
Kabul Tarihi: 10/7/2025
|
MADDE 1- 27/7/1967 tarihli ve 926
sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun 47 nci
maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“f) Korgeneral ve koramiralliğe yükselebilmek için
kuvvet harp enstitüleri komuta ve kurmay öğrenimini başarıyla tamamlamış
muharip sınıfı general veya amiral olmak.”
MADDE 2- 926 sayılı Kanunun
49 uncu maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinin birinci paragrafında yer
alan “36” ibaresi “60” şeklinde, dördüncü paragrafında yer alan “47’ye”
ibaresi “75’e” şeklinde değiştirilmiş, (i) bendinin üçüncü paragrafına
birinci cümlesinden önce gelmek üzere aşağıdaki cümleler ve (j) bendinin
üçüncü paragrafına birinci cümlesinden önce gelmek üzere aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Kuvvet Komutanlığına atanan
orgeneral-oramirallerin yaş haddi 67’dir. Kuvvet komutanlarının yaş haddi birer
yıllık süre ile 72 yaşına kadar Cumhurbaşkanınca uzatılabilir.”
“Orgeneral-oramirallerin yaş haddi birer yıllık
süre ile 72 yaşına kadar Cumhurbaşkanınca uzatılabilir.”
MADDE 3- 926 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 51- Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihte tümgeneral, tümamiral, tuğgeneral ve tuğamiral rütbelerinde bulunan
muharip sınıf personelin korgeneral ve koramiralliğe yükselebilmeleri için
kuvvet harp enstitüleri komuta ve kurmay öğrenimini başarıyla tamamlamış
bulunmak şartı aranmaz.
Harp akademileri öğrenimini başarıyla tamamlayan
personel, kuvvet harp enstitüleri komuta ve kurmay öğrenimini başarıyla
tamamlamış sayılır.”
MADDE 4- 12/3/1982 tarihli ve 2634
sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 6 ncı maddesinin
üçüncü fıkrasının ikinci cümlesine “Müdürlüğü” ibaresinden sonra gelmek
üzere “veya en az %45 sermaye ortağı olduğu şirketler” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 5- 9/8/1983 tarihli ve 2873
sayılı Milli Parklar Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 2- Tarım ve Orman Bakanlığında Doğa
Koruma ve Milli Parklar Döner Sermayeli İşletmeleri olarak faaliyetlerini
sürdüren döner sermaye işletmeleri, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel
Müdürlüğü Döner Sermayeli İşletmeleri olarak faaliyetlerine devam eder.
Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Döner Sermayeli
İşletmelerine ait kadro ve pozisyonlarında çalışmakta olan mevcut personel
kadro ve pozisyonları ile birlikte hiçbir işleme gerek kalmaksızın Doğa
Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Döner Sermayeli İşletmelerine
devredilmiş sayılır. Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma
ve Milli Parklar Döner Sermayeli İşletmelerine ait her türlü taşınır,
taşınmaz, taşıt, araç, gereç, malzeme, demirbaş, yazılı ve elektronik
ortamdaki her türlü kayıt ve doküman ile yazılım uygulamaları, veri tabanı
ve hizmet sunucuları, hizmetlerden doğan borç ve alacaklar ile hak ve
yükümlülükler hiçbir işleme gerek kalmaksızın Doğa Koruma ve Milli Parklar
Genel Müdürlüğü Döner Sermayeli İşletmelerine devredilmiş sayılır.
Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünün
merkez ve taşra teşkilatlanması tamamlanıncaya kadar bu maddenin yayımı
tarihinden itibaren beş yılı geçmemek üzere muhasebe hizmetlerini Hazine ve
Maliye Bakanlığı yürütmeye devam eder.”
MADDE 6- 9/1/1985 tarihli ve 3146
sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Alanında Bazı Mali Hükümler Hakkında
Kanunun mülga 39 uncu maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“MADDE 39- Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı,
döner sermaye işletmeleri kurabilir.
Bu madde kapsamına giren işletmelere toplam yüz
milyon Türk lirası sermaye tahsis edilmiştir.
Tahsis edilen sermaye miktarı Cumhurbaşkanı
kararıyla beş katına kadar artırılabilir.
Döner sermayenin işletmelere tahsisi, tahsis edilen
miktarların azaltılması veya artırılması Bakanlıkça yapılır.
Döner sermaye, bütçeye konulacak ödeneklerle ayni
yardımlar, döner sermaye faaliyetlerinden elde edilecek kârlar, bağış ve
yardımlardan oluşur.
Bağış ve yardımlar tahsis edilen sermaye ile
sınırlı olmaksızın tahsis edilen sermaye tutarına eklenir.
Döner sermayenin işletilmesinden doğan kârlar,
ödenmiş sermaye, tahsis edilen sermaye tutarına ulaşıncaya kadar döner
sermayeye eklenir.
İşletmelerin faaliyet alanları, gelirleri,
giderleri ve denetimi ile ilgili hususlar Hazine ve Maliye Bakanlığının
uygun görüşü üzerine Bakanlıkça çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 7- 21/5/1986 tarihli ve 3289
sayılı Gençlik ve Spor Hizmetleri Kanununun mülga 31 inci maddesi
başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“Günlük çalışma saatlerinin tespiti
MADDE 31- Gençlik ve Spor Bakanlığı bünyesinde yer
alan gençlik merkezi, genç ofis, yurt, kamp, spor tesisi, sporcu eğitim
merkezi, Türkiye olimpik hazırlık merkezleri ve diğer birimlerde görev
yapmakta olan memur ve sözleşmeli personelin çalışma saatleri, hizmetin
aksatılmadan yürütülmesini sağlayacak şekilde 14/7/1965
tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda belirtilen çalışma
süreleri dikkate alınarak Bakanlık tarafından düzenlenir.
Engelliler ile hamile kadın personele ilişkin
ilgili mevzuat hükümleri saklıdır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Bakanlık tarafından belirlenir.”
MADDE 8- 3289 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 16- Gençlik ve spor il
müdürlüklerine bağlı olarak kurulan gençlik merkezi, genç ofis, yurt, kamp,
spor tesisi, sporcu eğitim merkezi, Türkiye olimpik hazırlık merkezleri ve
diğer birimlerde fiilen görev yapan memur ve sözleşmeli personelden sayısı
12.000’i aşmamak üzere gerçekleştirdikleri fazla çalışma karşılığında kendilerine
izin verilme imkânı bulunmayanlara, yıllık olarak Hazine ve Maliye
Bakanlığınca tespit edilecek azami fazla çalışma saatleri içinde kalınmak
şartıyla ve her bir personel için ayda 90 saati aşmamak üzere her bir saat
için yılı merkezi yönetim bütçe kanununda belirlenen fazla çalışma saat
ücretinin beş katı tutarında fazla çalışma ücreti ödenir. Bu madde kapsamında ödeme yapılanlara, yaptıkları
fazla çalışma karşılığında diğer mevzuat hükümleri çerçevesinde herhangi
bir ad altında ödeme yapılamaz. Bu ödemeye ilişkin usul ve esaslar Gençlik
ve Spor Bakanlığı tarafından belirlenir.”
MADDE 9- 22/5/2003 tarihli ve 4857
sayılı İş Kanununun 46 ncı maddesinin birinci
fıkrasına aşağıdaki cümleler eklenmiştir.
“Ancak Kültür ve Turizm Bakanlığı
tarafından turizm işletmesi belgesi verilen konaklama tesislerinde çalışan
işçilerin bu fıkra kapsamında hak kazandığı hafta tatili, işçinin yazılı
talebi veya onayı ile hak kazandığı günü takip eden dört gün içinde
kullandırılabilir. Bu halde işçinin hak kazandığı hafta tatilinde yaptığı
çalışmaların günlük normal çalışma süresi kadarlık
kısmı fazla çalışmanın hesabında dikkate alınmaz. İşçi verdiği onayı otuz
gün önceden işverene yazılı olarak bildirimde bulunmak kaydıyla geri
alabilir.”
MADDE 10- 4857 sayılı Kanunun 108 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 108- Bu Kanunda öngörülen idari para
cezaları, gerekçesi belirtilmek suretiyle Çalışma ve İş Kurumu il müdürünce
verilir. 101 inci ve 106 ncı maddeler uyarınca
birden fazla ilde işyeri bulunan işverenlere uygulanacak idari para
cezaları işyerlerinin merkezinin bulunduğu yerdeki Çalışma ve İş Kurumu il
müdürünce verilir. 101 inci ve 106 ncı maddelere
göre verilen idari para cezaları genel hükümlere göre tahsil edilir. 106 ncı maddeye göre verilecek idari para cezası için 25/6/2003 tarihli ve 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu ile
İlgili Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanunun 20 nci
maddesindeki tutarlar esas alınır.”
MADDE 11- 10/12/2003 tarihli ve
5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (II) sayılı Cetvelin
“B) Özel Bütçeli Diğer İdareler” bölümüne aşağıdaki satır eklenmiştir.
“47) Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü”
MADDE 12- 17/9/2004 tarihli ve 5234
sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına
Dair Kanunun 32 nci maddesinin birinci fıkrasının
birinci cümlesinde yer alan “(I) ve (II) sayılı cetvellerde” ibaresi “(I),
(II) ve (IV) sayılı cetvellerde” şeklinde değiştirilmiş ve dördüncü
cümlesine “uluslararası antlaşma hükümleri saklı kalmak kaydıyla”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Hazine ve” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 13- 31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun ek 19 uncu
maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “14.469” ibaresi
“16.881” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 14- 21/9/2006 tarihli ve 5544
sayılı Meslekî Yeterlilik Kurumu ile İlgili Bazı Düzenlemeler Hakkında
Kanunun mülga 20/A maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde yeniden
düzenlenmiştir.
“Vekâlet ve istisna sözleşmesi ile yaptırılacak
işler
MADDE 20/A- (1) Özel bilgi ve uzmanlık gerektiren
geçici mahiyetteki işlerde; vekâlet veya istisna sözleşmesi ile yabancı
danışman ve uzmanların, istisna sözleşmesi ile de yerli danışman ve
uzmanların bilgi ve deneyimlerinden yararlanılabilir.
(2) Bunlara yapılacak ödeme tutarı bir ayda, 48.800
gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucunda bulunacak
tutarın üç katını aşmamak üzere görevin önem ve niteliği ile çalışılan gün
ve saat dikkate alınmak suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
tarafından tespit edilir.
(3) Bu madde kapsamında özel bilgi ve uzmanlıktan
yararlanılması, sözleşme bitiminde kamu kurum ve kuruluşlarında herhangi
bir pozisyon, kadro veya statüde çalışma açısından kazanılmış hak teşkil
etmez.
(4) Hizmetinden yararlanılacak kişi ve gün sayısı
dâhil bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 15- 27/6/1989 tarihli ve 375
sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 48- 73 sayılı Aile
ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının
Kurulması ile Kamu Personel İşlemlerinin Yürütülmesine İlişkin Bazı
Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair
Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin geçici 1 inci maddesinin uygulanması
kapsamında, unvanı veya görev yaptığı birim ya da bakanlığı değişenlerden
mali hakları hususunda haklarında bu Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 12 nci maddesi veya ilgili diğer mevzuat hükümleri
uygulananlar hakkında anılan düzenlemelerin uygulanmasına devam edilir.”
MADDE 16- Bu Kanunun;
a) 6 ncı ve 15 inci
maddeleri 24/6/2025 tarihinden itibaren uygulanmak
üzere yayımı tarihinde,
b) 12 nci maddesi 5234
sayılı Kanunun yayımlandığı tarihten sonra yapılan işlemlere de uygulanmak
üzere yayımı tarihinde,
c) 13 üncü maddesi 2025 yılı Temmuz ayı ödeme
döneminden itibaren uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
ç) 14 üncü maddesi 4/6/2025
tarihinden itibaren uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
d) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 17- Bu Kanun hükümlerini Cumhurbaşkanı yürütür.
13/7/2025
|